Sveto mesto u Etiopiji isklesano u kamenu

Mali grad Lalibela u Etiopiji dom je jednog od najneverovatnijih svetih mesta: trinaest crkava od kojih su neke u potpunosti isklesane od jednog komada granita.

Ovaj prašnjavi, ruralni gradić struju je dobio tek pre nekoliko godina. Ima nekoliko motornih vozila, ali nema ni benzinsku pumpu, ni asfaltiran put. Od desetak hiljada stanovnika gradića Lalibela, čak oko hiljadu njih su sveštenici. Verski obredi su glavni događaj u gradu, a kombinacija arhitekture i skromnog života daje ovom gradiću vanvremensku, gotovo biblijsku atmosferu.

Nekadašnje ime grada Lalibela, što znači „pčele koje priznaju njegov (kraljev) suverenitet“, bilo je Roha, a današnji naziv nosi po caru Lalibeli iz dinastije Zagaj, koji je vladao Etiopskim carstvom od 1181. do 1221. Kad je primetio da njegovi protivnici jačaju, car je tražio podršku moćne Etiopske pravoslavne crkve, izgradivši verske objekte u ovom malom gradu. Njegov cilj bio je da stvori novi Jerusalim za one koji nisu mogli da odu na hodočašće u Svetu zemlju, a prema nekim podacima, on je sam posetio Jerusalim i bio je inspirisan onim što je video.

Crkve u Lalibeli nisu izgrađene nego isklesane ispod nivoa zemlje. Crkve Lalibele su grupisane u dve velike grupe – jedna predstavlja zemaljski Jerusalim dok druga predstavlja nebeski Jerusalim. Pre stvaranja svake od 11 crkava, iskopan je kanal – koji predstavlja reku Jordan – oko jednog ogromnog komada granita, a zatim se oblikovala unutrašnjost.

Najveća i najpoznatija visoka je 12 metara, a posao urađen samo pomoću čekića i dleta je toliko zapanjujuć, da se po jednoj legendi izgradnja pripisuje anđelima koji bi noću nastavljali tamo gde su radnici stali. Tajna izgradnje velelepnih građevina zapisana je na kamenom stubu cara Lalibele i nalazi se u jednoj crkvi, ali je samo sveštenicima dozvoljeno da ga vide. Car Lalibela je nakon izgradnje kompleksa abdicirao i postao isposnik koji je živeo u pećini i hranio se korenjem i povrćem, a etiopski hrišćani ga danas smatraju jednim od najvećih svetaca.

Ovi verski objekti su u neprekidnoj upotrebi otkad su izgrađeni u 12. veku. Prvi Evropljani koji su obišli svetinje Lalibele bili su portugalski istraživači oko 1520. godine, od kojih je jedan u svom dnevniku zapisao da je prizor toliko veličanstven, da očekuje da će ga čitaoci njegovih zapisa optužiti da laže.

Izvor: Niste znali