Tragična sudbina predaka hrabre Srpkinje iz Čikaga
Potomke Katarine Ristić, koja je uspela da iz američkih udžbenika izbriše priču o Srbima kao zločincima, solunskog dobrovoljca Petra Ristića ustaše su ubile u Jasenovcu, a ćerku Koviljku muslimaski ekstremisti su zaklali 1992. godine
Piše: Ljubinko Đurić
Petra Ristića iz Gostovića kod Zavidovića (FBiH) ustaše deportovale u Jasenovac 1941. godine, a njegovi potomci pre deset godina prepoznali su ga na snimku, dokumentarnog filma, koji je emitovao Javni servis Radio-televizije Republike Srpske.
U ovom dokumentarcu o zloglasnom logoru NDH iz Drugog svetskog rata Petra je prepoznao njegov sin Nestor, koji je u 90. godini života, preminuo pre tri godine. Solunskog dobrovoljca Petra Ristića ustaše su uhvatile i deportovale u Jasenovac u junu 1941. godine sa više stotina Srba iz Gostovića, Vozuće i drugih sela opštine Zavidovići.
-Tada sam imao svega 11 godina, ali se sećam oca, koji je bio cenjen i poštovan u našem kraju. Kao Solunski dobrovoljac on je od Kraljevine Jugoslavije dobio zemlju odmah do zidina srednjovekovnog manastira Udrim – rekao je posle emitovanja pomenutog filma našem reporteru Nestor otkrivajući nam ovu neobičnu priču.
Odmah po prepoznavanju oca obratio se dvojici svoje braće Branislavu i Radivoju, a zatim zajedno i tadašnjim direktoru RTRS Draganu Davidoviću. On im je u ime kuće na čijem je čelu izašao u susret i dostavio DVD sa filmom u kojem su među logorašima prepoznali oca. Iz njega su izradili fotografije, na osnovu kojih je stručnom analizom potvrđeno da nema sumnje da se radi o Petru.
-Kada uporedimo te snimke i slike koje smo imali od oca, tada naprednog i uglednog domaćina, nismo imali više ni trunke dilema, a to su nam kad su videli snimke potvrdili još stariji naši poznanici i komšije. Kao uspomenu na oca čuvamo njegove stvari, koje smo izneli kada smo prognani iz Gostovića, jer od njih dolaskom mudžahedina u naše selo tokom poslednjeg rata devedesetih godina prošlog veka, ne bi ostalo ništa – pričao nam je tada Nestor, podsećajući da je u njihovoj porodičnoj kući bio ratni štab odreda „El mudžahid”.
Zbog devastiranja objekata, a nakon napuštanja Gostovića plaćenika iz islamskih zemalja i preselenja u Bočinju kod Maglaja, Ristići su se sudili sa Federacijom BiH. Spor je obustavljen, jer je u žalbenom postupku preminuo glavnokomandujući Armije BiH general Rasim Delić, tako da nije dokazano da su plaćenici iz islamskih zemalja boravili u BiH.
Šansa za obnovu postupka je u dokazivanju direktne komande na odredom „El mudžahid” komandanta Trećeg korpusa ABiH generala Sakiba Mahmuljina i uništavawe imanja Ristića nakon rasformiranja logora na posedu Ristića.
-Moja sestra Koviljka rodila se na imanju kraj manastira Udrim, a sudbina je htela da su je baš tu, na svirep način umore muslimaski ekstremisti u poslednjem ratu. Prvo su joj odsekli dojke, a zatim zaklali. Ruka pravde još nije stigla zločince kako za one iz Drugog, tako ni za ove iz poslednjeg rata – žalio nam se Nestor neposredno pred smrt.
Ogorčena je Božica Ristić, snaja njegovog brata Radivoja, koja nam se obratila iz Čikaga.
-Zar je moguće da za zločin nad Koviljkom Pašalić Ristić još nema odgovornih ni kazne pre više od četvrt veka, kao što nije bilo ni za Petra pre 78 godina – pita se Božica.
Inače, ovoj priči dimenziju daje i činjenica da je Božičina rođena unuka Katarina Ristić (17) takođe iz Čikaga, ovih dana dospela u žižu javnosti nakon što je svojim školskim radom uspela da natera obrazovne vlasti u Distriktu 64, da izbace lažne navode o Srbima kao zločincima o čemu smo poslednjih dana opširno pisali.
Katarina je direktni potomak pomenutog Petra Ristića, kojeg su ustaše odvele u Drugom svetskom ratu i umorile u Jasenovcu.
Članovi udruženja Solunaca
Ristići su kao potomci Solunskih dobrovoljaca su članovi Udruženja potomaka i poštovalaca ratnih dobrovoljaca 1912. do 1918. godine. Nestor je za života bio član i Republičkog odbora udruženja RS, kao predstavnik dobojskog područja.
Naslovna fotografija: Prvi Ristići na svom imanju posle odlaska mudžahedina
