Crna bresnička jesen
Povlačeći se od Kraljeva prema Čačku pod napadima sovjetske Crvene armije i partizanskih snaga, u Bresnici se zaustavio jedan od pukova zloglasne formacije 7.SS Princ Eugen divizije, koja je za svega dve godine od formiranja ostavila strašan trag širom tadašnje okupirane Jugoslavije.
Palili su, pucali i klali bez ikakve razlike: Srbe, Hrvate, Bošnjake, italijanske vojnike, savezničke oborene pilote, nedužne civile, ranjenike koji su im pali šaka, žene, decu… Pir su započeli spaljivanjem crkve sa više od sto seljaka u njoj, u selu Kriva reka na Kopaoniku oktobra 1942, i nastavili su u Bosni , Dalmaciji, Crnoj Gori. Kao njihov poslednji masakr nedužnog stanovništa uzima se pokolj u selu Velika, u Crnoj Gori u leto 1944.
Međutim, u Srbiji se gotovo nikada kasnije nije pominjao pokolj u Bresnici kod Čačka kada su u novembru 1944. u nepojmljivoj orgiji esesovci ubili 159 osoba, od čega čak 41 dete od novorođenčeta do 17 godina.
Kako su preživeli seljaci svedočili, ubice su govorile srpski jezik jer je 7.SS Princ Eugen divizija skoro potpuno bila sastavljena od banatskih Folksdojčera, Nemaca koji su živeli u Jugoslaviji generacijama. Da ironija ovog zaboravljenog zločina bude još veća pobrinule su se vlasti u komunističkoj SFRJ kada su nedaleko odavde 1969. podigle veliki spomenik za 15 palih partizana iz marta 1943, bez pominjanja bresničkih žrtava.
O ovom strašnom zločinu govori potresna emisija Crna bresnička noć koja ostavlja bez daha, ali mir sa kojim govore ovi ljudi posle 40 godina od masakra pokazuje sa kojom snagom raspolažu naši ljudi i zašto smo kroz mučnu istoriju uspevali da preživimo toliko toga… Pogledajte ovaj film:
Zabeležio: Bane Gajić (Fejsbuk)
