Slovenac koji bolje čuva uspomenu na Karađorđeviće nego Srbi
Najbogatija muzejska zbirka o srpskoj dinastiji nalazi se u Rogaškoj Slatini, a za to je zaslužan Aleksander Stanislav Jurkovič pozntiji kao Nani Poljanec
Piše: Predrag Savić, pisac i advokat
I to je moguće: deca iz Rogaške Slatine, iz Savinjskog regiona, na 75 minuta vožnje do Graca i središta Štajerske, bolje poznaju istoriju srpske kraljevske loze Karađorđevića, nego učenici iz tradicionalno monarhističke valjevske Mionice, na 75 minuta udaljenoj od Oplenca.
Za to je zaslužan slovenački multimedijalni umetnik, kolekcionar i osnivač Ljudskog muzeja Aleksander Stanislav Jurkovič, koji decenijama unazad koristi umetničko ime Nani Poljanec.
Nanijeva baka Jozefina po ocu, kao mlada devojka iz sela Sečovo, smeštenog u neposrednoj blizini Rogaške Slatine, trbuhom za kruhom tridesetih godina prošlog veka stigla je u Beograd, gde je rodila sina Stanislava. Rođen je sa pet i po kilograma što je u to vreme bio pravi rekord, pa je baka od bolnice primila nagradu „Aleksandrov dukat”.
Tako je i Nani Poljanec svoje ime Aleksandar dobio po kralju Aleksandru Karađorđeviću koji je prvi put posetio Sloveniju dolazeći upravo u Rogašku Slatinu u vreme austrougarske, pod pseudonimom grof od Avale, 18. jula 1909. godine. Baš na taj dan 1968. godine rođen je Nani Poljanec, čovek koji je gotovo sve što je u životu zaradio uložio u nabavku muzejskih eksponata o Karađorđevićima. Ta zbirka se stalno uvećava i zahvaljući poklonima građana. Tako se u Rogaškoj Slatini mogu videti brojna ordenja, medalje, fotografije, biste, pisma, dokumetna i privatni predmeti koji su pripadali Karađorđevićima.
Prilikom posete Sloveniji i Ljudskom muzeju u Rogaškoj Slatini NjKV Princ-Naslednik Filip Karađorđević istakao je:
-Fascinirani smo umetničkim delima, retkim predmetima, memorabilijama, slikama, fotografijama, ordenima, odevnim predmetima, koje je sa toliko ljubavi i posvećenosti decenijama prikupljao i ostajemo zadivljeni kolekcijom koju nigde drugde nismo imali priliku da vidimo. Utisak je da je ovo najveća javno predstavljena kolekcija predmeta posvećenih Kraljevskoj porodici Srbije na svetu, koja se nalazi van otadžbine.
Posebno je impresivna vrednost i jedinstvena kolekcija eksponata o Marsejskom atentatu u kojem su stradali kralj Aleksandar Karađorđević i Luj Bartu, ministar spoljnih poslova Francuske.
Zahvaljujući Naniju Poljanecu pojedini eksponati iz Rogaške Slatine ne retko se mogu videti i na muzejskim izložbama u Srbiji, jer Ljudski muzej ih nesebično pozajmljuje.
Pretražujući tekstove po internetu, pronađoh i podatak da je Nani Poljanec sa svojim slovenačkim prijateljima prikupljao dobrovoljne priloge za organizaciju kulturnih događanja u Srbiji. Tu videh da Nani ne obeležava samo datume u vezane za dinastiju Karađorđevića, već i za Obrenovića.
Sve to prati i ozbiljna izdavačka delatnost sa izuzetnom monografijom sa figuralnim spomenicima Karađorđevića u Sloveniji.
Na kraju još jedno nužno pitanje:
Kako se odužiti jedinstvenom ambasadoru srpske istorije i kulture Naniju Poljanecu?
