Prođe život, ali Laušević iz naših srca nikad

Danas je u 63. godini života, posle kraće i teške bolesti, preminuo Žarko Laušević, objavila je njegova porodica. O datumu i mestu sahrane javnost će biti blagovremeno obaveštena – u ime porodice navela je njegova supruga Anita Laušević.

Veći zdravstveni problemi za glumca su počeli krajem avgusta. Glumac je tada zbog ozbiljnih problema hospitalizovan u bolnici na Bežanijskoj kosi, ustanovljeno je da boluje od karcinoma pluća. Iako je imao teške terapije, Laušević je radio iz bolničke postelje, a nadu u izlečenje dalo je i to što je pušten kući.

Slavnom glumcu se zdravstveno stanje naglo pogoršalo pre tri nedelje, kada je ponovo hospitalizovan i u bolnici je ostao do svoje smrti.

Laušević je rođen 19. januara na Cetinju, 1960. godine. Diplomirao je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Na filmu je debitovao 1982. godine, ulogom u ostvarenju „Progon“.

Ostaće upamćen kao jedan od najtalentovanijih glumaca na prostorima bivše Jugoslavije. On se, osim svojim talentom, istakao i posebnim šarmom i tajanstvenošću svojstvenom melanholicima, što ga je činilo jednim od naših najboljih glumaca svih vremena.

Kada bismo nabrajali sve likove koje je utelovio, spisak bi bio i te kako dug. Međutim, jedno je sigurno – Laušević nije bio šmeker samo u filmu „Šmeker“, nego i u gotovo svim ostvarenjima u kojima se našao, bilo da je u pitanju sporedna ili glavna uloga. Evo još nekih filmova u kojima je maestralno igrao: Sivi dom, Oficir sa ružom, Braća po ateri, Boj na Kosovu,  Bolje od bekstva, Nož..

U godinama koje su usledile Laušević se istakao ulogama u serijama „Koreni“, „Senke nad Balkanom“, „Pet“ i „Državni službenik“. Glumio je Nikolu I Petrovića Njegoša u seriji “Kralj”, zatim “Vreme zla”, da bi 2022. igrao Nikolu u filmu “Leto kada sam naučila da letim” i u seriji “Kalkanski krugovi”.

Poslednja uloga koju je ostvario je u filmu “Heroji Halijarda” u režiji Radoša Bajića. Njegovo pojavljivanje na pvpj premijeri bilo je poslednje pojavljivanje u javnosti.

U svom bogatom umetničkom stvaralaštvu ima veliki broj filmova, serija, pozorišnih komada, ali i nekoliko knjiga. Nedavno je emitovana i serija po njegovim knjigama i po njegovom životu pod nazivom „Pad“. Laušević je napisao serijal knjiga s podnaslovom Dnevnik jedne robije, o godinama koje je proveo u zatvoru. Serijal čine: prva „Godina prođe, dan nikad“ (2011), zatim „Druga knjiga“ (2013) i „Sve prođe, pa i doživotna“ (2018), „Padre, idiote“ (2022). Sve one su doživele ogromne tiraže.

Podsetimo, 31. jula Žarko i njegov pet godina stariji brat Branimir napala grupa ljudi u blizini jednog podgoričkog lokala. Tom prilikom je Žarko iz svog pištolja usmrtio dve osobe, a teško ranio jednu.

Osuđen je na 13 godina zatvora zbog dvostrukog ubistva. Presuda je, nakon žalbi, potvrđena 1994. godine. Kaznu je izdržavao u Spužu i Požarevcu. Nakon ukidanja presude od strane Saveznog suda, po ponovnom pretresu februara 1998. godine, izrečena mu je kazna od četiri godine zatvora zbog dvostrukog ubistva u prekoračenju nužne odbrane. Budući da je u tom trenutku već izdržao 4,5 godine, pušten je na slobodu. Po izlasku iz zatvora napustio je zemlju i otišao u Njujork.

Međutim, Vrhovni sud Crne Gore je, po žalbi tužioca 30. marta 2001. godine, tu odluku o kazni preinačio i izrekao kaznu od 13 godina zatvora. Dana 3. jula 2009. godine, saopšteno je da je Laušević uhapšen u Sjedinjenim Američkim Državama zbog boravka u SAD bez vize i da se razmatra njegova ekstradicija Srbiji po međunarodnoj poternici koja je raspisana 2002. godine na zahtev Trećeg opštinskog suda u Beogradu. Sud u Njujorku doneo je ipak odluku o ukidanju pritvora Lauševiću.

Laušević je pomilovan 29. decembra 2011. godine, a srpski pasoš uručen mu je 1. februara 2012. O njegovom životu napravljen je i film „Lauš“ (2014) po ideji, scenariju i u režiji Branke Bešević Gajić.

Emotivnim porukama na društvenim mrežama od Žarka Lauševića opraštaju se kolege glumci i brojni prijatelji.