Poznti pesnik, esejista i književni kritičar Vjekoslav Vukadin, koji godinama živi u Holandiji, neumorno stvara, iako je zakoračio u osmu deceniju života. Zavičaj, rodnu Sjetlinu kod Pala nije zaboravio i ima običaj da kaže da u dijaspori samo boravi, a da i dalje zapravo živi na našim nemirnim prostorima.
Sa čovekom oštrog uma i pera družićemo se na stranicma portala „Tamo daleko“ kroz njegove pesme u kojima govori i o nesrećnoj sudbini balkanskih naroda. Iz zbirke poezije „Pogled iz oštrog ugla“ danas prenosimo dve pesme.
BALKANSKE ŠUME
Balkanske šume pune su divljači,
Tajanstvenog huka sova i vampira,
U njima caruje, tiraniše jači,
Nedajući nejakim slobode ni mira.
Od ratova, buna, groblja i pustare,
Satkane su legende, svevremene bajke,
Uvijek ista boljka naraštaje tare,
Na oščici verem nose crne majke.
I zlo se ponavlja – uvijek iste mete,
Svako pola vijeka krvava oluja,
Naraštajce zbuni, okrnji, pomete,
Pod balkanskim pragom otrovnica guja.
To nesretno nebo – k’o ukletog da je,
Balkancima rat nikad ne prestaje.
SONET O SUŠTINI
Objave proroka, pune predskazanja…
Strasna Istina – opšta im je nit,
Na osnovu svih dosadašnjih znanja,
Život je, međutim, ta vječna bit!
I to što se zbiva nikad čudo nije
Planeta se samo katkad uzjoguni,
Vodom ošine, vatrom uzavrije –
Priroda se tako protiv ljudi buni.
Obiđite sve, pogledajte svuda:
Naći ćete isto što uče:
Mojsije, Zaratustra, Konfučije, Buda,
Gorka se bit u svakome krije!
Hristos, Muhamed, Niče… išli su do dna,
Da razdvoje suštinu od varljivog sna!
Related
